Module Eybergen

Mijn module Eybergen is zeer vrij geïnspireerd op het voormalige station Eibergen van de Geldersch-Overijsselsche Lokaalspoorweg GOLS. (Vandaar dat Eybergen i.p.v. Eibergen). Het station lag aan de spoorlijn van Neede naar Winterswijk. De opening was op 15 oktober 1884.

Station Eibergen, na 1909. Aan de overkant van het spoor, rechts op de foto, de toenmalige tabaksfabriek aan de Parallelweg. Foto Historische Kring Eibergen

Vanwege de opkomst van het streekvervoer per bus stopte de GOLS al in 1937 met het personenvervoer op deze lijn. Het stationsgebouw werd nog enige tijd bewoond, maar in 1956 gesloopt. Tot 1974 reden er nog wel goederentreinen op het traject Winterswijk-Borculo. Nadien werd ook de goederenloods afgebroken.

Een foto van de module tijdens de bouw.

Op de module zijn alleen het stationsgebouw met oprit en de goederenloods rechts conform de werkelijkheid; de rest is volledig verzonnen. Het haventje van Eibergen lag veel verder weg, aan de Berkel. En zulke grote binnenvaartschepen hebben daar nooit gevaren. De module was ook helemaal niet bedoeld als een zo goed mogelijke weergave van de werkelijkheid. Ik ben aan deze 'bak' begonnen om modelbouwtechnieken uit te proberen, zoals het leggen van ballast en het gieten van kunsthars voor water.

Foto van de 2e klas wachtkamer van het NS-station Winterswijk; jaartal onbekend
Foto: commons.wikimedia.org (zoek op 'station winterswijk')

Technische details van de module:
- afmetingen 50 (d) x 100 (b) x 19 (h) cm
- gebouwd volgens sterk versoepelde eisen van FREMO
- schaal h0 (1:87)
- hergebruikte rails Roco Modelline (h0) en nieuwe Roco veldspoor (h0e); de aftakking tussen beide railtypes is zelf gemaakt van een gemodificeerde Joeuf wissel
- verlichting 15V, met in serie geschakelde 4,5 V LEDS


*) Voor de liefhebbers; het station was van het type 'GOLS groot', met een hoofdgebouw en links een aangebouwde goederenloods. In 1909 werd aan de andere kant een tweede vleugel gebouwd met een extra wachtkamer. Het nog steeds bestaande station van Groenlo is van hetzelfde type.

Het model van het stationsgebouw, met op de voorgrond de 3D geprinte ramen en deuren.

Het station en de loods zijn gemaakt van karton, bekleed met op schaal geprinte bakstenen. Voor het printen zijn de gele speklagen, de boogjes boven de ramen en deuren en de muurijzers met Photoshop ingetekend.
De ramen en deuren zelf en het voorportaal van de wachtkamer zijn 3D-geprint, op basis van de oorspronkelijke tekeningen.
Het dak van het station is een standaard kunststof bouwplaat van Faller die is beschilderd, het 'bitumen' dak van de loods van strookjes geschilderd papier. Het laadplatform voor steenkool ten slotte is een sterk aangepast 'Meister' bouwpakket van Pola (nr 671). Het vrachtschip werd weer helemaal zelf gebouwd, van balsahout en karton.

 

Omdat ik de gebouwen wilde voorzien van binnenverlichting besloot ik ze ook eenvoudige interieurs te geven. Maar dat liep 'iets' uit de hand. Ze werden zo gedetailleerd, dat ze nu aan de voorkant van de module apart getoond worden. Omdat het station daarna van binnen wel erg kaal en leeg leek, kreeg dat alsnog zijn vereenvoudigde versies van de inrichting.

Detailfoto van het buffet in de wachtkamer. Deze ruimte is gemodelleerd naar de foto linksonder.

Het leukste aspect van Eybergen - speciaal voor kinderen van
4 tot 99+ jaar - zijn de vele kleine details en grapjes die in de module verwerkt zitten: er wordt b.v. een kat gered uit een rioolbuis, er zwemt een zeehondje in de haven en een octopus heeft zich genesteld in een gezonken roeibootje. En in het riet links staat een meneer met hoge nood. Maar of dat nou zo'n goed idee was...?

Detail aan de linkerkant van de module.